Και τα τζιτζίκια
-πώς λείπουν ξαφνικά απ’ την τωρινή εικόνα -
να ξεφωνίζουν μεσ’ απ’ τα πεύκα
δίπλα στη θάλασσα
την πύρινη κάψα του αυγουστιάτικου μεσημεριού.
Ο ήχος μιας ασφάλειας απαλής.
Και ο παλλόμενος σφυγμός του ονείρου.
Μαρία Κούντζα
29
Ιουλ 2021
Τα λόγια ενός καλοκαιριού
Ένα ωραίο φεγγάρι,
μια εκλεπτυσμένη μελωδία ευγενική,
δυο χαρούμενοι στίχοι.